«... Aντίθετα από την -λόγω Χριστιανισμού- κρατούσα σήμερα αντίληψη, η πρώτη εφαρμογή της «Δικαιοσύνης» στις διανθρώπινες σχέσεις είναι το να αντιμετωπίζεται ο καθένας σύμφωνα με αυτό που είναι και όχι οριζοντίως «ίσα».
Άλλο η ισοτιμία και ισονομία, που πρέπει να απολαμβάνουν όλοι οι άνθρωποι, ή ορθότερα όλες οι μορφές ζωής, και άλλο η ισότης (άλλωστε, η ιακωβινική «egalite» μεταφράζεται έγκυρα από τον Ρήγα ως «ισοτιμία» και όχι ως «ισότης» όπως νοηματικά διεστράφη αργότερα λόγω συγκεκριμένων αιτίων και σκοπιμοτήτων).
